Adios..

Hallo allemaal,

Hier onze laatste (snik..) update van het wel en wee in Barcelona! De laatste weken zijn wij door Sabina & Franciscus met een bezoekje vereerd en door Fryan & Renkie. Beide bezoekjes waren erg geslaagd. We zijn lekker uit wezen eten, wat toeristische bezoekjes gedaan, sangria gedronken, verjaardag van Stijn en nieuwe clubs bezocht tot in de late uurtjes.. oefff!

Tijdens 1 van die weekendjes zijn wij even afgesplitst en met onze kerk op pad geweest om de daklozen in de wijk Raval te voorzien van kleding, slaapzakken en voedsel. Heel raar om met al die spullen over straat te lopen en dan mensen aan te spreken. We voelden zeker een drempel, maar die was heel snel weg toen we merkte hoe blij ze waren met de spullen die de kerk had meegegeven. Vooral de boterhammen met kaas waren populair en de slaapzakken. Bizar om te merken dat er ook buitenlanders (West-Europeanen zoals wij) op straat leefden. Zij spraken dan ook Engels! Ook is Karin nog met een vrouw van de kerk naar de straat met prostituees geweest. Niet is was het lijkt, want toen een lieve, wat oudere vrouw ons aansprak dacht ze dat het gewoon om een kennis van de vrouw uit de kerk ging, tot dat ze aangaf vanochtend al 5 mannen gehad te hebben.. Later in de die straat was het wel heel duidelijk dat er prostituees werkte. We zien deze vrouwen regelmatig als we wat gaan drinken in Raval. We moeten namelijk hier door heen om bij een bar te komen. Erg triest om te zien. Al die vrouwen op de straat en de mannen die het ‘vleeswaar' lopen te keuren. Wel fijn om nu iets te kunnen doen.

Voor zijn werk is Peter vorige week nog in Nederland geweest. Businesstripje met de baas :-)Op maandagmiddag is hij naar Amsterdam gevlogen. Maandagavond gezellig bij vrienden gezeten, dinsdagochtend voorbereiding, 's middags uitgebreide presentatie bij een potentiële nieuwe opdrachtgever en vergaderd en dinsdagavond weer terug naar Barcelona gevlogen. Interessante ervaring en bijzonder dat hij mee gevraagd was, omdat ze op zijn werk ook weten dat hij weggaat!

In onze laatste dagen in Barcelona is hier ook de kou toegeslagen! Brrr, het is rond de 10 graden overdag, maar in de ochtend en avond kan het bar koud zijn/voelen. Van het weekend zijn we naar Andorra geweest. De ouders van Oscar (Spaanse vriend) hebben een vakantiehuis in de Pyreneeën. Prachtig huisje compleet met open haard. Met -15 stonden wij op de 1^e dag van het seizoen op de piste. Het was nog heerlijk rustig, met super sneeuw! Vele kilometers gemaakt en fijn om te merken dat we de 180 nog niet verleerd zijn :-)

We hebben Oscar via YouTube laten zien wie Sinterklaas is. Geweldig zijn reactie toen hij op de stoomboot de Spaanse vlag zag staan: ‘Hij komt echt uit Spanje!' en toen hij Sinterklaas zag op een filmpje (‘Hij lijkt wel een heilige'!)

Afgelopen maandag was de geweldige derby Barcelona-Madrid. Misschien wel de beste wedstrijd ooit.. Terwijl Peter met Oscar, Riccardo, Judith en Stijn BINNEN de wedstrijd liep te kijken, stonden Karin en Isil, die wat later waren gekomen, BUITEN in de rij voor de bar.. De wedstrijd was zo populair dat het de dames niet meer gelukt is om binnen te komen, en ze uiteindelijk maar naar een tapasbar zijn gegaan..

Vrijdag zijn we naar Figueras geweest om het Dali museum te bezoeken. Wat een prachtig museum, en wat een groot kunstenaar! Intrigerend om te zien hoe hij zijn fantasie de vrije loop laat en hiermee koppelingen maakt die er niet zijn, om tot de meest bizarre, fantasierijke creaties te komen. Het was de 2 uur heen en (2 uur) weer met de trein zeker waard.

Op het lijstje ‘Toeristische Must see's' van Karin stond ook nog Gaudi's Casa Batlo. Na een heel duur entree kaartje gekocht te hebben en zich door een rij van Japanners en Amerikanen gewurmd te hebben stond zij 10 minuten later ineens in de het dood stille Casa Batlo, waar elke Jappanner en Amerikaan vergezeld van een gidsende oortelefoon zich aan dit meesterstaaltje van Gaudi stond te vergapen. Natuurlijk heeft zij hier goed aan mee gedaan en als een echte toerist betaamt heel veel foto's gemaakt..

En natuurlijk hebben we de afgelopen dagen afscheid genomen van iedereen die ons hier dierbaar is geworden. Moeilijk hoor, we hebben zoveel leuke mensen ontmoet! Veel gezellige afspraakjes met mensen en vrijdag gaf Franzi, een Duitse vriendin van ons een ‘Fairytales & gangster-feestje'. Ons zelf geprobeerd in een bizarre creatie te hijsen, maar we werden ver overtroffen door de partyanimals Franzi & Dana zelf..

Nadat we een afscheidsdrankje met Bob, een Nederlander die naar Barcelona is geëmigreerd, hadden gedronken, bleek dat hij een briljante oplossing heeft gevonden om met het fietsendiefstal probleem van Barcelona om te gaan. Bob gebruikt 2 grote solide uiziende sloten die hij gewoon los kan trekken!?!? Geen sleutel voor nodig en dit werkt al 5 jaar prima!

Op 1 december hebben we het huis van Montse bij de Sagrada Familia verlaten en zijn we naar een hostel in Raval verhuisd. Interessant om de laatste dagen in deze wijk door te brengen. Volgens de reisgidsen hip & trendy, maar in ons ogen blijft Raval de shabby, alternatieve wijk van BCN, met zijn Paki's, Algerijnen, criminaliteit en prostituees maar óók met veel leuke barretjes.

Zaterdagavond hebben wij zelf een feestje gegeven genaamd; ‘We're still in BCN-party'. Zijn lekker uit wezen eten, doorgegaan naar een gezellig barretje en afgesloten in een van de vele clubs die Barcelona rijk is.

Ons laatste uitstapje was de Verdi bioscoop in de erg leuke wijk Gracia, waar we de film Chloe gezien hebben. De film was leuk en een laatste avondje in Gracia nog leuker. Mochten we nog weer eens in BCN gaan wonen dan is deze wijk een goede kanshebber. Maar voor nu gaan we ons eerst weer focussen op alles wat ons dierbaar is in Nederland :-)

Barcelona, gracias por todos y hasta pronto!

Barcelona..

Barcelona...

Een half jaar wonen wij nu in Barcelona. Midden in de stad en we vinden het geweldig! Alles in de buurt, van bar, restaurant, bioscoop en winkelstraten tot strand, zee en architectonische hoogstandjes, zo om de hoek. Elke dag komen we langs de Sagrada Familia, en we zijn van die prachtige kerk gaan houden. Ondanks haar honderden toeristen en hijskranen. Barcelona bruist, dat merk je als je op een zondagmiddag in stadspark Ciutadella zit en de mensen hun ding ziet doen met jongleerballen, tapdansen en touwlopen. We houden van de vele straatmuzikanten. De hang spelers in Barri Gotic, Parc Quell en in het park. De straatbandjes die je zomaar overal aantreft en allerlei soorten muziek maken, van imitaties van The Doors tot zigeunerachtige muziek. Elke dag genieten we van de internationale sfeer, mensen die overal vandaan komen, met totaal verschillende levens achter de rug en als gemeenschappelijke deler: Genieten van het leven in Barcelona.

Ook houden we van het gevoel dat we altijd en onmiddellijk iets zouden kunnen gaan doen, mochten we dat willen. Er is altijd wel wat te beleven. Voor ons is het stadsgevoel compleet als we ons op onze Bicing, (die krakende, gammele stadsfiets waar altijd iets aan mankeert, maar wat de pret niet mag drukken) door de stad verplaatsen. De geluiden van de mensen om ons heen, de auto´s en de bussen, beelden van mensen die zich door de stad verplaatsen in een tempo die ons op dag 1 overdonderde, geven ons nu energie en het gevoel dat we leven!

Een half jaar Barcelona, tijd voor wat zelfreflectie.. Wij zijn nogal een vreemde eend hier in de Barcelonese bijt. Met ons koophuis in Nederland, een 9 jarige relatie, serieuze banen achter de rug en een leuke familie/vriendenkring waar we heel veel waarde aan hechten. De meeste mensen die we ontmoeten zijn hier na een stage, studie of promotie in Barcelona blijven hangen, zijn vaak single en fladderen van kroeg naar kroeg en van baan naar baan, de wereld over. Geen binding met Nederland en ze zien wel waar de wind hun brengt...

Voor ons is dat anders. Karin is dringend nodig op haar werk in Nederland en we hebben besloten om begin december weer naar huis te gaan. Op 6 december vertrekt ons vliegtuig terug. Dit keer een enkeltje, helaas.

Tijd om ons leventje in Barcelona eens onder de loep te nemen en de balans ons te maken.

Frustratie Top 5: Wat gaan we niet missen in Barcelona

• 1) Met stip op numero uno, de hondenpoep op de straten. Jakkie, wanneer leren hondenbezitters het nu eens om dit op te ruimen!
• 2) De containers voor ons huis die midden in de nacht rond een uur of 2 (ELKE nacht) geleegd worden met het lawaai van een krakende, piepende locomotief die aan het eind van zijn latijn is.
• 3) De Bicing waar zo vaak wat aan mankeert van trappers die spontaan van je fiets afvallen, tot een slag in het wiel, lekke band, of simpelweg een leeg fietsenrek of een vol fietsenrek waardoor je je fiets niet binnen de tijd kwijt kunt.
• 4) De dure supermarkten óf zijn die in Nederland gewoon zo goedkoop?
• 5) Ons huis, het huis van Montse. Na problemen met de airco, lekkage in de badkamer, de ketel, schilderijen die naar beneden vallen en handvaten van deuren die loslaten zijn we daar nu echt wel klaar mee.

Wat gaan we wél missen

• 1) Alle leuke mensen die wij hebben ontmoet, zij vertegenwoordigen Europa, Zuid-Amerika en de Verenigde Staten.
• 2) Het buitenleven, de zon, de zee & het strand
• 3) Het geluksgevoel wat we krijgen als we slenteren door de straten van de oude stad met zijn authentieke straatjes, winkeltjes en mensen.
• 4) Ciutadella op zondagmiddag. ‘Ons' hippie-park met jonglerende, touwlopende, gymnastiekende, en tapdansende mensen. Met zijn djembe's, gitaren en andere muziekinstrumenten, zoals Karin's favoriete Hang!
• 5) Het fietsen door de stad en de ‘Sagrada Familia'. Eén van de meest impostante bouwwerken (ja, pa echt waar!) ooit gemaakt, en deze als ‘gewoon' stadsbeeld te beschouwen.
• 6) De simpele gesprekjes met de bejaarde inwoners van Barcelona, die je ontmoet op straat.
• 7) De energie die je krijgt door deel uit te maken van de steeds maar voortdurende stroom van auto´s, bussen en fietsen die zich verplaatsen door de stad.
• 8) De mogelijkheid om altijd iets onmiddellijk te kunnen doen en te beleven, mochten we dat willen.
• 9) De heerlijke Tapas.
• 10) En nog heeeeeel veel meer!

Maar het wordt nu toch echt tijd om de komende weken afscheid te nemen van Barcelona. Ons Barcelona. De zonnige, bruisende, vrolijke stad waar het leven plaatsvindt op straat en niet in de huizen, de stad waar altijd wel iets leuks te beleven valt. Barcelona, we gaan je missen!

Meiden invasie!

Hallo allemaal,

Oh oh, wat gaat de tijd snel! Weer een week voorbij in ons geliefde Barcelona..

Hoogtepunt van deze week was natuurlijk het bezoek van mijn vriendinnetjes! Super gezellig! We zijn lekker uit eten geweest. Parc Guell bezocht met zijn Gaudi huisjes, mozaïek bank en muzikanten. Ook de World Press Photo tentoonstelling gezien. Veel sport en natuurfoto's. Toen we onze afvroegen waar de normaal zo bekende actualiteiten foto's waren werden we ineens in de volgende zaal geconfronteerd me het al het wereldleed (stenigingen, Amerikaanse soldaten terug uit Afganistan..), wat ons deed denken ‘hadden we onze grote mond maar gehouden!' Het is niet goed om je ogen te sluiten voor het leed in de wereld, maar deze foto's had ik zelf persoonlijk liever niet gezien..

Op zondag was de paus in het land! Hij heeft de Sagrada Familia ingezegend. We hebben hem niet ‘live' mogen aanschouwen, maar daar hadden we dan ook niet echt behoefte aan gezien we de dagen daarvoor al een paar keer langs de Sagrada waren gekomen en de honderden stoelen, politieagenten, grote TV schermen en TV ploegen en rondcirkelende helikopters boven ons huis hadden gezien. Er werden duizenden mensen verwacht... en er zijn er uiteindelijk rond de 250.000 (!) geweest om de wijding van dichtbij te aanschouwen. Met als resultaat afgesloten bicing-rekken, afgesloten straten en om de 3 meter een politieagent voor de Sagrada omdat men bang was voor aanslagen. De homo's in de stad hebben een zoen-flasmob (elkaar precies op een bepaald tijdstip vol op de mond te zoenen om dan naar een minuut weer in de mensenmassa te verdwijnen) voor de Sagrada gehouden, deze was al vooraf groots aangekondigd via Facebook. Uiteindelijk zijn er 200 homo's op komen dagen. Ook hiervan betreuren wij niet dat wij het gemist hebben :-)

Op maandag zijn de meiden weer huiswaarts gekeerd. Wat was het ineens stil & saai! Ook Peter vond deze meideninvasie super leuk! Hij is dan ook goed in de watten gelegd met een verjaardagscadeau en er werd lekker voor ons gekookt. Dank jullie wel, ladies!

Dieptepunt van de week was onze douche. Van het een op het andere moment hadden we op zondagochtend geen warm water meer. Ach, koud douchen kan ook wel voor een keer.. Not! Het water uit de douche is echt ijs en ijskoud! Maandag is de geiser weer gerepareerd, om vervolgens op dinsdagochtend weer kapot te gaan... Een monteur is 2,5 uur bezig geweest om uiteindelijk tot de slotconclusie te komen dat hij het niet kon repareren.. Woensdag is de vader van Montse langs geweest, samen met een vriend. Twee hoogbejaarde mannetjes waarvan het al een wonder is, dat ze al de trappen op kwamen. Had er dan ook niet veel vertrouwen in dat ze de geiser konden repareren... Dit lukte dan ook niet, waarop het tweetal besloot een nieuwe te kopen. Nadat ze 2 uur bezig waren geweest met deze te installeren gaven ze het maar op. Weer een dag zonder warm water.. De volgende dag (donderdag!) is weer een monteur langs geweest en deze boekte meer resultaat. Heerlijk, we kunnen weer warm douchen!!!

Hasta luego y un buen fin de semana!

Peter's verjaardag!

Goedemorgen!

Ricar, mijn (Karin) language exchange is een enorme Nederland fan. Daar hij in de lente de grote steden heeft aangedaan, heeft hij nu Schokland, Giethoorn, Urk en Friesland met een bezoek vereerd. Ricar die erg trots was op zijn vorderingen in de Nederlandse taal liet me vol bravoure weten zijn Nederlands sterk verbeterd te hebben. Zijn 1^e zin was dat hij het ‘ Erg jammer vond, toen hij weer met het vliegtuug terug naar huus moest..' Ook had hij enkele Friese woorden in zijn vocabulaire opgenomen, die hij nu maar weer snel gedelete heeft...

Om hem te hepen met zijn huiswerk had hij zijn cursusboek meegenomen. Hij was nu beland bij het hoofdstuk ‘Nederlandse man wel knap, niet sexy'. Met als inhoud dat de Nederlandse man absoluut niet wist hoe te flirten, maar daarentegen wel de goede looks & lengte heeft Geweldig,wat heb ik gelachen!

Ook had hij tijdens de Nederlandse les een liedje geleerd, wat hij mij toch echt even wilde laten horen. En zo kon het gebeuren dat we midden in een bar op Ricar's foon via youtube naar Willeke Alberti's ‘Ome Jan' stonden te luisteren: ‘En we gingen op vakantie van het geld van Ome Jan... ‘

Vrijdag 29 oktober was mijn (Peter)30^e verjaardag! We hadden besloten om gewoon alle leuke mensen uit te nodigen waarmee we op een of andere manier in contact zijn gekomen in het afgelopen half jaar. Dat bleken in totaal zo'n 25 mensen te zijn! Best veel voor zo'n korte tijd. Ik was best zenuwachtig, omdat ik in Nederland gewoon altijd een knalfeest geef (als ik het hou) met allemaalvrienden en hier werden allemaal losse stukjes aan elkaar gelinkt en moesten we maar zien...

Anyway, 's ochtends vroeg verraste Karin mij met een versiert huis(slingers en ja echt waar, een NL vlag, jongens bedankt!)en een heel leuk cadeau, namelijk een parachutesprong!Op mijn werk was het eigenlijk ook een dolle boel en ik voelde me erg jarig! Na werktijd, heeft Karin me nog verrast met een lekker taartje bij Bubo, voor de Santa Maria del Mar. Compleet met kaarsjes die uitgeblazen moesten worden. Daarna hebben we met 11 mensen gedineerd in een heel leuk tapas restaurant en uiteindelijk met nog eens 5/6 mensen extra afgesloten in Bar Amsterdam. Helemaal top!

Jullie natuurlijk bedankt voor alle kaartjes, sms-jes, telefoontjes, blogberichtjes en mailtjes!

De volgende dag heb ik als cadeau van een collega ook nog ‘first class' Barcelona - Sevilla gekeken in Camp Nou. 5-0 !! Lucky me. Heb genoten van het Barca-lied en gelachen toen mijn collega vertelde dat hij vroeger geen eten kreeg als hij het lied niet goed wist op te dreunen..!?!?!

Op mijn werk wordt ik inmiddels al ingewerkt op mijn 3^e grote IT-project, dit keer voor CA Technologies. Mijn knowledge in de IT business is nog steeds groeiende!

Goed, dit was het weer voorlopig..

Hou doe en bedankt!

Feestelijkheden

Lieve mensen,

In de afgelopen weken hebben we ook weer erg veel feestelijkheden meegemaakt. Twee weekenden terug hebben we vrijdag een feestje van Peter zijn werk gehad wat uitmonde in een lallende bende, met als ‘hoofdlaller' de teamleider van Peter.. Altijd leuk om te zien..

Die zaterdag hadden we een feestje van Karin haar werk en daar werd Peter wel geconfronteerd met het erg ‘ambitieloze zooitje ongeregeld' waar Karin mee werkt. Totaal niets voor Karin eigenlijk maar..... er wordt wel geld verdient & internationale ervaring opgedaan!! Joepieeee!

Vorige week vrijdagavond zijn wij nog even door het centrum wezen wandelen en hebben we toevallig gedeeltelijk de mis mee gemaakt bij de Santa Maria del Mar in de wijk Ribera. Een heel mooie en indrukwekkende kerk die enorme populair is hier in Barcelona, vanwege de indrukwekkende binnenkant en buitenkant uit de 14^e eeuw.. De kerk van de internationale kooplieden op zee (aldus Karin). Om hier te kunnen trouwen, mag je min. 2 jaar (!) van tevoren vast reserveren en dan maar hopen dat je die 2 jaar samen doorkomt.Ook mooi om 's-Heeren zegen op u daal' in een andere taal te horen.

En eindelijk hebben we Granja Viader bezocht.. De vorige keren was'ie steeds dicht!Dit is nu een echte ouderwetseGranja, oftewel 'melkbar' met authentieke, marmeren tafeltjes en keramische tegeltjes. In een Granja kun je allerlei verse zuivelproducten krijgen. Natuurlijk heerlijke melk gedronken en de beroemde Crema Catalana geprobeerd. Soort Crème Brûlée. In Nederland zijn we daar niet bepaald fan van en helaas gold dat ook voor de Crema Catalana... (zie voor de fotoupdate 'Barcelona')

Bezoek gehad van Willem en Linda.Hun vlucht had 2 uur vertraging, maar aan hun humeur was dat niet te merken, want ze waren erg vrolijk. Tot een uur of 3/4 's nachts lekker zitten kletsen en wijn drinken. Zondag zijn we naar de kerk geweest en daarna lekker in het park gezeten. Maandag en dinsdag, waren zware werkdagen voor ons, want die 2 vakantiegangers hadden lekker weer, zijn lekker op het strand geweest en Willem is zelfs nog het water in geweest. Ze maken nu vast met ernstig bruine koppies Nederland weer onveilig..

Dinsdagavond hebben Willem en Peter nog lekker in Bar Amsterdam de wedstrijd van Ajax tegen Auxerre naar een goed einde geschreeuwd, inclusief de nodige alcoholische versnaperingen. Die waren wel nodig, want vlak daarvoor waren we op pad met de Gocar aan het crossen geweest (een soort, uitvergrote, knalgele speelgoedauto), die je als toeristenbegeleider door Barcelona leid, maar dat duurde helaas iets te kort.. na een kwartiertje stond daar oom agent te tetteren dat we ergens niet mochten omdraaien. Hop 3 kwartier verder. Hop 8 agenten en een sleepwagen verder en hop 100 euro lichter konden we hem weer terugbrengen... ...eikels!

Afgelopen weekend met Nadege en Oscar op stap geweest. Onze Franse vriendin die zich diep in haar hart een Duitse voelt, en Oscar, op en top Catalaan. Top op heden nog geen stel, maar het zit er wel aan te komen

In één van onze favo wijken in Barcelona, Gracia, de Verdi bioscoop bezocht voor Red Social. Oftewel Facebook-the movie! Mocht je 'm nog niet gezien hebben, echt een aanrader. Deden wij maar zo'n uitvinding..

Goed, we houden het weer even voor gezien met schrijven.. Zijn druk met de voorbereidingen voor Peter's verjaardag.

Hasta luego!

Update

Hallo allemaal,

Weekend! Daar waren we wel aan toe na deze werkweek

Verder natuurlijk de staking meegemaakt. Waarschijnlijk hebben jullie die wel op tv gezien. Doel van de staking was protest tegen de ingevoerde bezuinigen, bevriezing van pensioenen, en de versoepeling van het ontslagrecht. Ik heb braaf gewerkt, maar verder lag bijna het hele bedrijf plat. Om onze stakende collega's een hart onder de riem te steken, uit het werk hen opgezocht. Wat een happening. Overal blokkades, Spaanse ME en demonstraties. Openbaar vervoer reed haast niet, en tv/radio was veelal uit de lucht. Een politie auto in de brand en de straten vol met mensen met vlaggen en toeters. Rookbommen en vakbondsmensen die door megafoons schreeuwen. Bizar.

We zijn gezond van lijf en leden en realiseermij dat dit echt iets is waar we God voor mogen danken. Op een feestje een meisje in een rolstoel ontmoet. Raakte aan de praat en ze zei dat ze mijn schoenen erg mooi vond en dat ze ook altijd graag op hoge hakken liep, tot anderhalf jaar geleden dan...Tsja wat moet je dan zeggen???Ze vertelde dat ze na een avondje uitgaan thuis kwam en zich bij de voordeur realiseerde dat ze haar sleutel was vergeten. Gezien ze op een bovenwoning woont (zoals iedereen in Barcelona) riep ze via het trappenhuis naar beneden, naar de buurman met wieze was wezen stappen. Ze leunde klaarblijkelijk iets te ver voorover en ze viel van 3 hoog. Na een uur kermend van de pijn op de grond gelegen te hebben, heeft het ambulance personeel de situatie verkeerd ingeschat en haar niet goed gestabiliseerd, waardoor ze nu levenslang in een rolstoel zit.

Ik was met haar op haar slaapkamer gaan zitten (want ze kan maar een paar uur per dag in de rolstoel zitten, verder moet ze liggen) en toen ikopzij keek zag ik incontinentie materiaal liggen. Mijn hart brak. Ben je 30, en voor de rest van je leven verlamd vanaf je navel tot aan je tenen met alle praktische problemen van dien om het nog maar niet te hebben over de kans op een leuke relatie, kinderen, onbezorgd leven en gewoon simpel je dagelijkse dingentjes doen. Wat mogen we blij zijn dat wij een gezond lichaam hebben.

Over dagelijkse dingentjes gesproken. Onze hagelslag en pepernootvoorraad is weer helemaal up to date, dankzij het bezoek van ma en Andrea. Raar, hoe je dat soort dingen kunt missen als je het niet kunt kopen! Met name de diverse soorten hagelslag en nieuwste smaken pepernoten waren bij ons favoriet, mede mogelijk gemaakt door Geralda (dank je wel!). Super gezellige dagen gehad en helaas als afsluiter een enge vochtplek ontdekt in de woonkamer, die aangesloten zit op de badkamer. Lekkage... Aargh, nu gelukkig gemaakt door Catalaanse monteur die wat overijverig aan de slag ging, waardoor we klagende buren op de stoep hadden staan, gezien de geluidsoverlast.

Slecht bericht uit Nederland. We hebben gehoord dat de vader van René en Christian is overleden. Wat een afschuwelijk nieuws. En wat raar om dan nu in Barcelona te zijn, terwijl de tijd voor zijn familie stil staat. René en Leonie, Chris en Inge, we wensen jullie heel veel sterkte toe.

Realiseren ons maar weer hoe blij we mogen zijn dat wij ons ouders nog hebben. Pa's & ma's we zijn blij met jullie!

Liefs Karin & Peter

La Mercé!!!!

La Mercé

Van 23 tot 26 september was het Mercé festival. Hét stadsfeest van Barcelona. Geweldig, wat een festival! De hele stad bruiste van de festiviteiten. Voor iedereen was van alles te doen. Er waren culturele evenementen, optreden van bandjes en dj's, theatervoorstellingen, veel museums waren gratis open enz. en dat allemaal buiten in de open lucht! Mooi om te zien dat alles gratis georganiseerd wordt. Er hoeft nergens entree betaald te worden.

Donderdagavond hebben we de openingsprocessie (Toc d'inici) gezien. Alle figuren (reusachtige poppen en dieren) die een rol spelen op dit festival werden door de straten gedragen met hierbij een orkest van verschillende ouderwetse (voor ons niet thuis te brengen) instrumenten. Hierna zijn wij naar het park gegaan waar een lasershow was, een soort van geprojecteerd vloerkleed met bloemen die uiteen weken als je erop ging staan, lampions langs de parklanen en een mooie klassieke show met dansers die aan een hijskraan tientallen meters boven het publiek hingen. Aan het einde van de avond gingen honderden mensen elkaar te lijf met blauwe/groene/rode ballonen met lichtjes erin. Als afsluiter gingen wij naar het strand van Barceloneta waar een prachtige vuurwerkshow was.

Vrijdag overdag hebben wij op een plein de ‘human towers' oftewel de ‘castells' gezien. Dit is een typisch Catelaans verschijnsel. Verschillende wijken streden om de snelste toren te bouwen. We hebben torens gezien van wel 8 mensen hoog! Over elkaar heen, klimmen ze omhoog, om te eindigen met een (licht van gewicht) klein kind. Met een helm op, want in het verleden zijn hier kinderen bij verongelukt. Wanneer de top is bereikt gaan ze in topsnelheid weer naar beneden (zie foto's). Vrijdagavond zijn wij bij Forum geweest waar een band en dj optraden en waar een kermis was.

Zaterdag was de Correfoc. Wat een geweldig ‘once in a lifetime-ervaring'!!! We hebben nog nooit zoiets bizars als dit mee gemaakt. De Correfoc is een optocht door de straten van Barcelona. Het is het festival van het vuur, waarbij allerlei enge, lelijke draken vuurwerk uitspuwen. De straten worden gevuld met vuurwerk, explosies en kruit. De vonken en het vuurwerk vliegen je letterlijk om de oren. Mannen gehuld in truien met capuchons, beschermende brillen en sjaals om hun gezicht dansen voor de vuurspuwende draken uit en tussen alle rondvliegende vonken, terwijl de vrouwen wegduiken wanneer het vuurwerk te dicht bij komt.

Natuurlijk ook weer het vuurwerk gezien op het strand. Dat was vooral erg mooi en rustgevend, na de Correfoc overleefd te hebben... Aan het einde van de avond zijn we naar de antieke bierfabriek bij ons in de straat geweest. Straten waren afgesloten vanwege een band die daar speelde. Toen we moe waren, waren we met 100 meter lopen weer thuis. Heerlijk!

Zondag rustig aan gedaan en alleen zondagmiddag nog even gekeken bij de ‘castells', die ook vandaag weer flink aan het bouwen waren. Wij hebben het gemist, maar we hoorden van een Italiaanse kennis dat er een toren van 8 mensen hoog was ingestort. Klinkt heftiger dan het is. Maar het filmpje dat we ervan zagen zag er erg bizar uit!

Daarna naar het vuurwerk voor de Magic Fountain gekeken. Erg mooi vuurwerk, compleet met de fontein en achtergrondmuziek (zie filmpje) was helaas al weer het einde van La Mercé.

Adios!!

Hola!

Hola guapos y guapas,

Jippie! Goed nieuws. Ik heb een baan!

Heb afgelopen maand bij 3 organisaties gesprekken gehad. De eerste bij een heel leuk bedrijf voor een vacature Tolk/Vertaler en soort van organisator van vakanties. Eigenlijk was alles goed. Tot bleek dat ik daar óók op een zondag zou moeten werken.. Helemaal doorgezaagd in het gesprek dat ik heus niet van mijn principe af hoefden te wijken als ik hier voor koos.. Grumbl.. Ook weer gesprekken gehad bij het bedrijf waar ik al vanaf de zomer mee bezig was voor een leuke functie. Maar helaas na het 3^e gesprek afgevallen. En ik heb een gesprek gehad bij een organisatie voor Customer Support om allerlei systeemachtige vraagstukken van Glaxo Smith Kline op te lossen. Klinkt inderdaad erg eng, ik & computers (!). Reden dat ze een Nederlander zochten was dat ze een stuk of 3 telefoontjes in de week krijgen van Nederlandse klanten, dit moet natuurlijk afgehandeld worden en de Nederlandse administratie die daaruit voorvloeit. Verder is het de vragen oplossen van GSK Engeland en Ierland en allerlei administratie daarvoor. Ik kreeg een assessment waarvan ik maar 1 vraag wist.. Had dus nooit gedacht dat ik daar aangenomen zou worden. Help, ik kan niet eens mijn eigen computerproblemen oplossen! Maar goed, misschien ontdek ik een nieuw talent bij mijzelf! (hoorde overigens in het laatste gesprek dat ze expres hele moeilijke vragen hadden gesteld waarvan je de antwoorden niet kón weten. Ze wilden echter weten hoe logisch je redeneerde en of je stapsgewijs dacht, dat kwam er bij mij dus blijkbaar wel uit)

Ben inmiddels begonnen. Zit midden in een trainingsperiode. Mijn 1^e indruk is nogal chaotisch. Gestart met een computercrash waardoor er niet veel zinnigs gedaan kon worden. Overdosis aan informatie gekregen. E-learning training gedaan waarbij ik vooraf de antwoorden kreeg (?) omdat GSK wil dat er 100% gescoord wordt... Verder ook erg internationaal. Veel Italianen, Fransen, Engelsen, Spanjaarden etc dus dat is leuk, en het is dichtbij huis (20 minuten fietsen).

Nu weer lekker temperatuurtje maar een week geleden was het wel anders! Met een enorme wind, onweer & regenbui is hier de onofficiële herfst gestart. De straten voor ons huis stonden blank, regenpijpen liepen over en gezien Barcelona richting zee loopt (bergafwaarts) kwam er een waterstroom van een centimeter of 10 hoog langs stromen (zie foto's). Onze nieuwe paraplu van een Chinese bazaar heeft het precies 1 middag en 1 avond volgehouden en aan het eind van de avond waren we doorweekt thuis. Nog net niet door plassen gestampt, maar ik moet opbiechten dat ik de regen heerlijk vond :-) De temperatuur is nu aardig gedaald. Nog steeds korte-mouwen weer, maar wel met spijkerbroek.

21 september waren we 3 jaar getrouwd! Bedankt voor alle mailtjes/sms-jes. We hebben romantisch gepicknickt op het dakterras met sangria en een heleboel kaarsen. Ook hebben we de Chinese Wishing Light opgelaten, die we een paar jaar geleden hadden meegenomen vanuit China. Officieel mag dit niet in een stad. Maar ons dakterras ligt op 5 hoog, dus dit ging prima.

Verder het Mercé festival achter de rug. Was geweldig!Zijn nu alle honderden foto's en filmpjes aan het doornemen:-) Hoop zedeze week op de blog te plaatsen.

Groetjes Peter en Karin

PS onze vriendin Esther is bevallen van een dochter! Lieve Wouter & Esther, van harte gefeliciteerd vanuit Barcelona. Geniet van jullie kleine meid!