Hallo allemaal,

Weekend! Daar waren we wel aan toe na deze werkweek

What shallI(Karin) say? Normaal gesproken ben IK altijd degene die de helpdesk belt... en nu zit ik achter de helpdesk. Het is echt ongelooflijk, vooral dat ze tot op heden heel blij met mij zijn!!!! Waarschijnlijk doordat ik de enige ben met een gezonde arbeidsethos.. Ben verantwoordelijk voor Ierland, Engeland, België en ja ook Nederland. Dus zo nu en dan GSK Zeist aan de telefoon. Vreemd genoeg, spreek ik vooral Zweden en Noren (waar ik dus niet verantwoordelijk voor ben)

Verder natuurlijk de staking meegemaakt. Waarschijnlijk hebben jullie die wel op tv gezien. Doel van de staking was protest tegen de ingevoerde bezuinigen, bevriezing van pensioenen, en de versoepeling van het ontslagrecht. Ik heb braaf gewerkt, maar verder lag bijna het hele bedrijf plat. Om onze stakende collega's een hart onder de riem te steken, uit het werk hen opgezocht. Wat een happening. Overal blokkades, Spaanse ME en demonstraties. Openbaar vervoer reed haast niet, en tv/radio was veelal uit de lucht. Een politie auto in de brand en de straten vol met mensen met vlaggen en toeters. Rookbommen en vakbondsmensen die door megafoons schreeuwen. Bizar.

We zijn gezond van lijf en leden en realiseermij dat dit echt iets is waar we God voor mogen danken. Op een feestje een meisje in een rolstoel ontmoet. Raakte aan de praat en ze zei dat ze mijn schoenen erg mooi vond en dat ze ook altijd graag op hoge hakken liep, tot anderhalf jaar geleden dan...Tsja wat moet je dan zeggen???Ze vertelde dat ze na een avondje uitgaan thuis kwam en zich bij de voordeur realiseerde dat ze haar sleutel was vergeten. Gezien ze op een bovenwoning woont (zoals iedereen in Barcelona) riep ze via het trappenhuis naar beneden, naar de buurman met wieze was wezen stappen. Ze leunde klaarblijkelijk iets te ver voorover en ze viel van 3 hoog. Na een uur kermend van de pijn op de grond gelegen te hebben, heeft het ambulance personeel de situatie verkeerd ingeschat en haar niet goed gestabiliseerd, waardoor ze nu levenslang in een rolstoel zit.

Ik was met haar op haar slaapkamer gaan zitten (want ze kan maar een paar uur per dag in de rolstoel zitten, verder moet ze liggen) en toen ikopzij keek zag ik incontinentie materiaal liggen. Mijn hart brak. Ben je 30, en voor de rest van je leven verlamd vanaf je navel tot aan je tenen met alle praktische problemen van dien om het nog maar niet te hebben over de kans op een leuke relatie, kinderen, onbezorgd leven en gewoon simpel je dagelijkse dingentjes doen. Wat mogen we blij zijn dat wij een gezond lichaam hebben.

Over dagelijkse dingentjes gesproken. Onze hagelslag en pepernootvoorraad is weer helemaal up to date, dankzij het bezoek van ma en Andrea. Raar, hoe je dat soort dingen kunt missen als je het niet kunt kopen! Met name de diverse soorten hagelslag en nieuwste smaken pepernoten waren bij ons favoriet, mede mogelijk gemaakt door Geralda (dank je wel!). Super gezellige dagen gehad en helaas als afsluiter een enge vochtplek ontdekt in de woonkamer, die aangesloten zit op de badkamer. Lekkage... Aargh, nu gelukkig gemaakt door Catalaanse monteur die wat overijverig aan de slag ging, waardoor we klagende buren op de stoep hadden staan, gezien de geluidsoverlast.

Slecht bericht uit Nederland. We hebben gehoord dat de vader van René en Christian is overleden. Wat een afschuwelijk nieuws. En wat raar om dan nu in Barcelona te zijn, terwijl de tijd voor zijn familie stil staat. René en Leonie, Chris en Inge, we wensen jullie heel veel sterkte toe.

Realiseren ons maar weer hoe blij we mogen zijn dat wij ons ouders nog hebben. Pa's & ma's we zijn blij met jullie!

Liefs Karin & Peter